TY - JOUR ID - 251535 TI - بازنمایی مرگ در سینمایی دهه‌ی شصت و نود هجری در ایران، با تکیه بر نظریه‌ی نوربرت الیاس JO - رهپویه هنرهای نمایشی JA - RPA LA - fa SN - AU - محمدی بلبان آباد, سردار AU - روحانی, سید علی AD - کارشناسی ارشد سینما، گروه سینما، دانشکده هنر،دانشگاه سوره، تهران، ایران. AD - دانشیار، دانشکده سینما و تئاتر،دانشگاه هنر، تهران، ایران. Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 2 IS - 5 SP - 25 EP - 36 KW - سینمای ایران KW - بازنمایی KW - مرگ KW - نوربرت الیاس DO - 10.22034/rpa.2022.251535 N2 - پژوهش به روش توصیفی ـ تحلیلی با هدف بررسی تطبیقی بازنمایی مرگ در فاصله‌ی زمانی سه دهه (دهه‌ی شصت تا نود) در سینمای ایران و تغییرات محتوایی و بصری آن، و نیز ماهیت انتولوژیک مرگ در سینمای ایران می باشد. مبانی نظری تحقیق متکی بر نظریه‌ی نوربرت الیاس در باره‌ی مرگ و تفاوت‌های آن در دو جامعه‌ی سنتی و مدرن می‌باشد. الیاس معتقد است در جوامع سنتی مرگ امری رویت-پذیر بود، اما در جوامع مدرن مرگ پنهان می‌شود. جامعه‌ی آماری پژوهش 127 فیلم از دو دهه‌ی شصت و نود می‌باشد (تمامی فیلم‌هایی که مرگ در آن‌ها اتفاق افتاده است) 43 فیلم مربوط به دهه‌ی شصت و 84 فیلم مربوط به دهه‌ی نود می‌باشد. جامعه‌ی نمونه به نسبت فیلم‌های ساخته شده در این دو دهه، 6 فیلم از دهه‌ی شصت و 12 فیلم از دهه‌ی نود به صورت تصادفی ساده انتخاب گردید. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که فیلم‌های دهه‌ی شصت رویکرد سنتی و پیشامدرن در بازنمایی مرگ اتخاذ کرده‌اند. رویت‌پذیربودن مرگ، حضور خانواده در لحظه‌ی احتضار، آرامش و عدم ترس در وقت جان دادن و پذیرش مرگ، رویکرد غالب در بازنمایی مرگ در این دهه بوده است. نتایج مربوط به دهه‌ی نود نشان می‌دهد که بازنمایی مرگ در فیلم‌ها مبتنی و منطبق با مرگ مدرن است؛ عدم نمایش جسد، ناخوشانیدی و ترس از مرگ، اضطراب ناشی از مرگ، عدم پذیرش و تلاش برای زنده‌ماندن مهمترین نشانه‌هایی بارنمایی مرگ در این دهه هستند. بر اساس پژوهش، تغییرات به وجود آمده ناشی از تغییرات اجتماعی و تغییرات فرمی و محتوایی در سینما می‌باشد. UR - https://rpa.soore.ac.ir/article_251535.html L1 - https://rpa.soore.ac.ir/article_251535_4af45bd7d488128b9c8b736b470ecd62.pdf ER -