الام، کر. (1392). نشانهشناسی تئاتر و درام. ترجمه فرزان سجودی.تهران: قطره.
تولان، مایکل جی. (1393). روایت شناسی. ترجمه سید فاطمه علوی و فاطمه نعمتی. تهران: سمت.
راغب، محمد. (1391). دانشنامه روایت شناسی. تهران: نشر علم و دانش.
ریمون کنان، شلومیت. (1387). روایت داستانی: بوطیقای معاصر. ترجمه ابوالفضل حری. تهران: نیلوفر.
زلر، فلوریان. (1395). آن سوی آینه. تینوش نظم جو. تهران: نشر نی.
ژنت، ژرار. (1391). آرایه ها. ترجمه آذین حسین زاده. تهران: قطره.
ژنت، ژرار. (۱۳۹۴). نظریه روایت شناختی. ترجمه الهام شیروانی شاه عنایتی. تهران: وانیا.
سیگر، لیندا. (1388). خلق شحصیت. ترجمه مسعود مدنی. تهران: رهروان پویش.
فیستر، مانفرد. (۱۳۹۵). نظریه و تحلیل درام. ترجمه مهدی نصرالله زاده. تهران: انتشارات مینوی خرد.
کالر، جاناتان. (1385). نظریه ادبی(معرفی بسیار مختصر). ترجمه فرزانه طاهری. تهران: مرکز.
لوته، یاکوب. (۱۳۸۶). مقدمهای بر روایت در ادبیات و سینما. ترجمه امید نیک فرجام. تهران: مینوی خرد.
مکوئیلان، مارتین. (۱۳۸۸). گزیده مقالات روایت. ترجمه فتاح محمدی. تهران: مینوی خرد..
هارلند، ریچارد. (۱۳۹۶). از افلاطون تا بارت. ترجمه بهزاد برکت. تهران: ماه و خورشید.
هرمن، دیوید. (1396). دانشنامه نظریههای روایت. ترجمه محمد راغب. تهران: نیلوفر.
عدم تطابق در پاتریک را میتوان به علت نزاکت و مبادی اداب بودن او دانست در حالیکه این عدم تطابق در مکالمه دنیل با الیزبت بر اساس ترس و بزدلی دنیل را بر ما آشکار میکنددر حالیکه این عدم تطابق در گفتههای الیزبت از روی شرارت و با هدف منفعتزلبانهای صورت میگیرد
)